Hibakusha

Hiroşima'ya atılan atom bombası aslında "İnsanlık"ın dönüm noktalarından biridir. 250000 (Yazıyla iki yüz elli bin) insanı öldürdüğü söylenen bu bomba yeni bir çağın başlangıcıdır (bence). İnsanın çıkarı için neler yapabileceğinin bir göstergesidir.

Atom bombası Manhattan projesinin bir ürünüdür. Bu projede çalışan bilim insanlarının ortaya çıkacak olan sonucu bilip bilmediklerine dair merakım bir türlü çözülmemiştir (Aslında çalışan bilim insanlarının günlüklerini ve düşüncelerini okusam bu merakım çözülecek). Bir insan (bilim insanı olmasını da geçtim) sonuçlarını bilerek böyle bir yıkımın sorumluluğunu hayatı boyunca (aslında sonucunu düşünmeden yapmış olsa da) üstünde taşıyabilir mi? Bu soru kafamı her zaman kurcalar. Acaba ben insanı gözümde mi büyütüyorum diye merak bile ediyorum.

Teknoloji ve bilimdeki gelişmeler incelendiği zaman en çok gelişmenin savunma (neden savunma? aslında saldırı olması gerekmiyor mu?) sanayi sayesinde olduğu ve özellikle savaş dönemlerinde gerçekleştiği göze çarpacaktır. Mesela bir savaş çıksa (şu an evet savaşlar ama benim kastım geniş ölçekli bir savaş) bilim ve teknolojide ki zevk ve rahatlığa yönelik gelişmeler bıçak gibi kesilecek ve savaşın daha iyi sürmesi için gereken üretimler yapılacaktır. Birinci ve ikinci dünya savaşı bu açılardan bilim ve teknolojiye oldukça fazla katkı sağlamıştır.

Farkındayım konu oldukça dağılıyor, aslında bilim insanlarının böyle tehlikeli sonuçları olabilecek girişimlere girerken bu çalışmalarını çok basitçe sadece meraka dayandırarak açıkladıkları olmuştur. Yaptığımız iş sadece merağımızı gidermek diyorlardır herhalde. Amerika'da bir bilim adamı (Benjamin Kuipers) neden askeri destek almadığını oldukça güzel bir şekilde açıklıyor. Ve gerçekten çoğu bilimsel ve teknolojik proje askeri destek aldığında sorun yaşamıyorsunuz, istediğiniz şekilde araştırma geliştirme yapabiliyorsunuz ve istediğiniz kadar insanı çalıştırabiliyorsunuz. Ama etik olarak bu tip projelere karşı çıktığınız zaman destek sıkıntısı çekmeniz de kaçınılmaz.

Özetle, bütün bu yazıya yol açan aslında atom bombasının etkilerini gösteren Hiroşima ve Nagazaki fotoğrafları olmuştur. İncelemenizi öneriririm.

(Aslında Japonya'nın bu saldırıdan sonra bugün geldiği nokta gerçekten incelenmelidir. Atom bombası sonucunda bilimsel ve teknolojik olarak oldukça gelişmişlerdir. Bir de o bombayı atan ülkenin Japonya'da (filmlerden gördüğüm kadarıyla) yarattığı kültürel erozyonu da irdelemek gerekiyor)

Bağlantılar:

Atomic Archive
Atomic Bomb:Decision
Milliyet'teki "daha önce görmediğiniz fotoğraflarla Hiroşima cehenemmi" galerisi
Küçük bir atom bombası - Charles Bukowski
Hibakusha

Biterken :
"Savaş istiyoruz!"
En önce vuruldu
Bunu yazan.
Bertolt Brecht

3 yorum:

Goddess Artemis dedi ki...

Çok güzel bir yazıymış. Geç de olsa, fark edip okumuş olmaktan dolayı memnunum. Bunlar da, benden...

Hiroshima to Nagasaki o wasurenai de!

Watashi mo Nagasaki to Hiroshima o wasurenai!

Hiroshima ve Nagasaki'de ölenlerin anısına sonsuz saygılarımla.

T. E. Kalaycı dedi ki...

Yorum ve bağlantılar için teşekkür ederim.

Goddess Artemis dedi ki...

Rica ederim. Ayrıca daha önce yapmayı unuttuğum bir işi de hallettim: bloğunuzun linkini blogroll'üme ve RSS reader'ıma da ekledim :o)