Aylarca üzerinde çalıştığınız bir konuyu anlatıyorsunuz, anlatımınızı gümüş tepsiye koymadınız diye bir de fırça yiyorsunuz :). Yapılan eleştirinin yapıcı tarafları da var tabiki; çıkarılacak çok ders var. Bir kısmı gerçekten yönlendirici. Ama çoğunlukla kaynakçadaki yanlışlıklar, makalenin düzenindeki eksiklikler gibi formaliteler üzerinde durulmuş. Bu satıları okudukça uçan kafa, dönen tekme, street fighter oyunundaki "aduu ket" hareketi ve dünyayı kurtaran adam geliyor aklıma. Uygulama alanı bulamıyorum tabiki bu üstün dövüş tekniklerini.
Kedi uzanamadığı ciğere pis dermis, ama burda sorun bu ciğer göründüğü gibi güzel mi acaba, yoksa sera domatesleri gibi parlatılmış, tatsız birşey mi. Verdiğimiz emeğe şekil katmak için harcadığımız zamanı, daha çok şey üretmek için kullanamaz mıydık acaba? Biri bana burada bakılan esas şeyi, gerçekte şekilciliğin mi içeriğin mi önemli anlatabilir mi? Boş geliyor bana bunca uğraş. Belki de anlayamıyoruz, o kadar üstün bir gereksinim bu formalite dediklerimiz.
Takıldığım bir başka ciddi gereksinim de, akademik dünya için yaptığınız, başkalarının da işine yarayacak birşeyin yayınlanması için neden yüzlerce dolar para ödediğimiz. Açıklayabilir misiniz lütfen?
Not: Bu düzende bir yanlışlık var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder