Küçükyalı Levazım Maliye Okulu ayrı bir dünya, ve burada yaşananlar hiç unutulmayacak anılar. Hiç tanışmadığım ama aynı anları paylaştığım birkaç arkadaşım da doğrular şekilde yazmışlar tecrübelerimizi.
1. günlük (en alttaki yorumlardan başlayın)
2. günlük
Kötü bir insan yoktu bizimle muhattap olan. Mecbur olmasalarda; o kadar "okumuş adamın" fotoğrafçı bir askerden yediği kazığı, yetmiyormuş gibi, şiir kitabı satan bir askere de kuzu kuzu ödediği 10 ytl yi acı acı geri aldılar bizim için. Eğitimde merhamet yoktu ama dış etkenlere karşı da bir kalkan vardı üstümüzde. Yasin Teğmen, Apti Asteğmen, Erdal Teğmen, Sermet Teğmen ve Özcan Üsteğmen kadar arkaplanda sürekli bizim için çalışan Mustafa Astsubay ımıza da teşekkürler.
Her sabah "saol" diye bağırmak için güneşin doğuşunu bize izleten komutanlarımızın çabaları için de teşekkürler. Yemekhane kıdemlisi asker Vahit ve "Dede" kantinci Vedat da unutulmaması gereken şahsiyetlerdendir.
3.takım 5.manga nın 13 elemanı, manga başı, koğuş kıdemlisi, dönem birincisi, dönemin en çok konuşan adamı, en hızlı uyuyan adamı, en general adamı, en çok yıkanan adamı ve en ballı Antalyalı askeri ile bunları yaşadı. Kendi içinde iyi arkadaşlıklar kurdu, yetinmedi komşu mangalardan da dostlar edindi.
Her insan yaşamalı bu 18 günü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder