Theo Angelopoulos'u da yitirdik. Tam da söylediği gibi film çekerken. Gerçi komplo teorisi de var. Yunanistan krizi üstüne film çektiği için bir motorsiklet suikastıyla öldürüldüğüne dair. Nasıl öldüğü, neden öldürüldüğü öldüğü gerçeğini değiştirmiyor.
Bu günlükte ölümlerden söz etmek her ne kadar hoşumuza gitmese de bazen eserleriyle dünyaya katkıda bulunan insanları yitirdikçe, yitirdiğimiz değerler canlanıyor gözümüzde ve özlemimiz artıyor bu değerlerin korunduğu dünyaya.
Sinemanın bu değerli insanı da - her ne kadar çoğu kişiye sıkıcı gelse de - o güzel filmleriyle dünyanın güzelliğine güzellik kattı. Bize kalan görevse ancak onu anmak ve anımsatmak - tıpkı diğer anımsatılması gerekenler gibi - oluyor.
Sonsuzluk ve bir gün filmindeki otobüs sahnesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder