Gördün mü cehaletimi,
İki insanı dahi inandırmadım kavgama.
Önce kendim inanmadım,
sonra kimseyi inandıramadım.
Hep böyleydi yaşam sandım,
ve hep böyle kalacaktı.
Okuduk, okuduk da durduk,
ulu bir önder bekledik durduk.
Önderlik dünde kaldı oysa,
değişen çok şey gibi,
savaşımın yöntemi de değişti.
Oysa çok düşündük,
biz günlerce toplandık,
insan olalım, fikir üretelim, birlik olalım.
Sonra kardeşler bile kızdı birbirine,
ve biz kardeşler bile inanmadık kavgamıza.
İki insanı dahi inandırmadım kavgama,
dağıldık, döküldük memleketimin kanayan ırmaklarına.
Kaybeden hep memleketim oldu,
umutlar gelecek nesile mi kaldı yine,
başaramadık sanırım biz de.
mki
1 yorum:
Kesme umudunu gelecekten,
Daha eğitilecek nesiller var,
Yumuşacık ve bilgi bekler
Genç ve kaygısız uslar.
Bu güne kadar böyle geldik,
Biz de herşeyi atamızdan öğrendik,
Gelecek nesilin yozlaşmasına,
Her birlikte olmaz dedik.
Ömür bir bayrak yarışı işte,
Biz de koşacağız koşabildiğimiz kadar,
Umudu kesip yarı yolda durmak yok,
Inanmak, umut etmek problemin yarısı,
Diğer yarısı 5 bılınmeyenli denklem,
Çözülecek bir gün elbet,
Biz de koşacağız en önde,
Bayrağı devredene kadar.
SG
Yorum Gönder