Bazen herkesin hayatı daha fazla sorguladığı zamanlar olur, ben de bunlardan birindeyim bu akşam galiba...Yıldızların dizilişi, dünyanın dönüşü veya dönmeyişi, baharın gelmesi, ufacık evrendeki bir toz tanesi olduğumuzun farkına varmalar, insan olmalar, olamayanlar ve fazlasıyla olmalar...
Bazen insan üzerindeki tüm kimlikleri bir elbise gibi kenara çıkarıp, takımı toplayıp, ter içinde kalana kadar suyu susamış gibi değil de kanana kadar içip sokaklarda top peşinde koşmak ister, aynı çocukken yaptığı gibi...
Hepsini gerçek dışı olan herşeyi bir kenara brakıp, vazgeçtiklerini, yutkunduklarını, sabrettiklerini, çabaladıklarını... canlarıyla,dostlarıyla, sevdikleriyle, yaşamak istediği yerde,memleketinde belkide gerçekten yaşamak istediği gibi yaşayabilseydi her insan ve bu ütopya olmasaydı her insan için...
Mesela bir yakınından kara haber almasaydı hiç bir zaman en azından....

İyi geceler herkese...